‘Deze plek, van oudsher een hotbed van innovatie, heeft iets magisch en dat willen we behouden.’ Aan het woord is Herman Wagter, technologiestrateeg van Bureau Marineterrein Amsterdam.
‘Deze plek, van oudsher een hotbed van innovatie, heeft iets magisch en dat willen we behouden.’ Aan het woord is Herman Wagter, technologiestrateeg van Bureau Marineterrein Amsterdam, over wat past bij het terrein en de noodzaak van een flexibele, duurzame samenleving.
‘Het nieuwe Marineterrein moet van onze samenleving de kennis, techniek, vaardigheden en idealen verdedigen’, zegt Wagter. ‘Deze vrije zone is geen stukje stad zoals ieder ander. Zo is de elektrische infrastructuur van Defensie en niet van bijvoorbeeld Nuon. Allerlei vragen dringen zich op: mogen er auto’s op het terrein? Of gaat een innovator-in-residence met automatische delivery-bots onderzoeken of het hier autovrij en toch volledig mobiel en goed bereikbaar kan blijven? Zo’n onderzoek kan dienen als model voor de toekomstige binnenstad.’
Wagter: ‘We willen bedrijven die vooroplopen. Start-ups die scale-ups worden. Dromers die commercieel en internationaal haalbaar willen zijn. Vooral moet het terrein gaan leven. Er is al een pension voor professionals. Er komen in de toekomst ook woningen. En er is al gratis wifi. De houten banken en tafels op het gazon mag iedereen vrij gebruiken en verplaatsen. Alle initiatieven die erbij komen passen weer bij de rest. De toelatingsvoorkeuren zijn dynamisch en kunnen evolueren. We laten de energie van de wereld en de markt op ons afkomen. Zo blijkt er in Amsterdam veel te gebeuren met sensoren. Daarom zorgen we dat er hier ruimte is voor een scale-up als TreeWiFi, dat sensoren ontwikkelt waarmee consumenten straks de luchtkwaliteit rondom hun huis kunnen meten.’
Het Marineterrein is een bron van innovatieve energie in de stad. ‘Interactie’ is Wagters toverwoord én doel: ‘Hier wordt gewerkt aan producten en systemen die wij over dertig jaar overal in de stad zullen tegenkomen.’ Hier wordt nagedacht over kansen en bedreigingen van onze samenleving. Geen onbelangrijke dingen, want we leven op een manier die zo niet eindeloos door kan gaan. Dat het menens is voel je hier. Hier trilt de energie die nodig is voor effectieve interventie. Hier worden dingen in het klein ontwikkeld, zodat ze later stap voor stap kunnen worden toegepast.
Herman Wagter streeft naar een duurzame samenleving, bestand tegen het onvoorziene. Serendipiteit (de gave om door toevalligheden en intelligentie iets te ontdekken waarnaar je niet op zoek was – red. ) is dan nodig. Je kunt dat niet plannen, maar je kunt het toeval wel een handje helpen. Dat doet Wagter.
